mutlu olduktan sonra yaşanan tedirginlik

kesin bir bok vardır bu işte diye düşünürüm hep. ve yanılmam. anında her şey ters gitmeye başlar.

mutlulugun hemen arkasından gelen olay kötü sonuçlanır. t: haklı korkudur yani. özellikle maç günleri mutluysam hemen kendimi derde, sıkıntıya düşürürüm.

en doğal tedirginlik. ve içinde bulunduğum durum. her şey bir anda daha ne olduğunu anlamadan rayına oturdu. sevgilim, arkadaşlarım, okul vs vs. her şey o kadar normal ve güzel ki. içimde bir yerlerde beni huzursuz eden bir şeyler var. bombok duygu. boooomboook.

mutsuzken üzülürsün çünkü mutsuzsundur. mutluyken eğer rasyonel bir insansan yine üzülebilirsin ya da tedirgin olabilirsin çünkü her şey gibi bunun da bir sonu vardır. mutluluk kavramı bir idea olamayacak kadar sabun köpüğü olmuş bir durum. siz boş verin bunu, yürümeye bakın aslolan bu!

pek yaşamadım genelde kendimi mutluluğa kaptırıp sonunda kötü bisey olunca mal gibi kalıyorum

mutlu olduğum nadirdir onun için yaşamadım öyle bir tedirginlik inşallah yaşarım en azından mutlu oluyorsun öncesinde

mutlu olurken bile tedirgin olma durumudur , mutlu bile olamıyoruz lan artık

yine mutsuz olur muyum tedirginliği üstümde yoksa yine gider mi?bu mutluluk hiç bitmesin bırak sen anını yaşa

kaybedecek bişeyinin olmasından kaynaklıdır. mutluluğunu kaybetme tehlikesi.

ya acitasyon olsun diye demiyorum ama gercekten nadiren cok kucuk bise bile olsa cok mutlu oluyom sonra napacagimi bilemiyom ben de mutlu olabildigim icin mutlu oluyom😂

başına o kadar kötü şey geldikten sonra kaderine güvensizlik durumudur. hatta biraz mutlu kalabilmek için yaşadığın şeyi içinde saklamak istersin. birisine söyleyince nazar değecek gibi bir hastalıklı düşünceye kapılırsın.

n'oluyo anacım bana, tahminen ne zaman ağzıma sıçacaksın acaba??

çocukluğumuzdan beri çok gülen çok ağlar diye diye bilinçaltımıza kazındı resmen. amaan gülelim. üzüldüğümüz zamanlar güldüğümüz zamanlarla teselli ederiz kendimiz.

rahat mı batıyor arkadaş ?

biraz daha mutlu olayımda sonra uyandırırsınız beni devam ederim hayatıma

alışık olmama durumu

bünye alışkın olmadığından dolayı mutluyken tedirgin olup yine mutlu olamıyoruz.

"ulan bunun acısı ne zaman çıkacak acaba valla sıçtım ama dur bakalım"

1 gülsek 5 ağlıyoruz çünkü sonra mutlu olunca kesin bi bokluk çıkacak ama dur bakalım diyo insan ister istemez

yoruldum kardeşim ya mutlu olmaktan korkar olduk, ya bi şey olur da bozulursa diye mutlu olamaz olduk. doğru da oluyor yani 2 gün mutlu oluyoruz 5 gün burnumuz boktan çıkmıyor yeter be

ölüm gibi

gün içinde zırt pırt aklıma gelip, moralimi yükseltecek mutluluklar yaşadığım zaman bu hissi ben de yaşıyorum. paylaştıkça sanki uğursuzun biri mahvedecekmiş gibi geliyor herkesle paylaşmaktan da çekiniyor; sadece çok yakın çevreyle ve olursa da o mutluluğu hissetmeme sebep olan kişilerle paylaşıyorum o mutluluğumu. öyle işte.

Mutlu olduk hadi bakalım şimdi başımıza ne gelecek ne tarafta sürünücez bir güldük kaç ağlıcaz şeyi bu biliyorum ben

İnsanin elinde de olmuyor. Ansızın bir olumsuzluk geliyor kovalamaya çalışıyorsun o da olmuyor çok kötü ya

mutluluk neydi yeniyo mu

4 gün sürdü mutlu olmam, hayatımın en mutlu 4 günüydü. Her saniyesinde yaşadım bu tedirginliği ve bugün de açık verdi zaten. Hayır yani hep mi böyle olacak? Anormallik bende mi yoksa başkalarında da oluyor mu bu? Her gülümsemeden sonra olumsuz olan şeyler, her kahkahadan sonra akan gözyaşları, en ufak bi mutluluktan sonra bile acaba ne zaman bitecek, bedelini nasıl ödeyeceğim düşüncesini yaşamamın sebebi ne? Düşüncesini yaşamayı da geçtim direkt hayatıma bi mutluluk gelirken koluna neden bir de kötü şeyleri takıp geliyor?